Knutselen voor vaderdag!

In mijn praktijk kom ik regelmatig kinderen tegen, die het lastig vinden, als iets anders loopt dan ze in hun hoofd hebben. Vaak kloppen de plaatjes in hun hoofd niet met de realiteit. Geïnspireerd door mijn collega Tineke Verdoes, schrijfster van boeken over beelddenken bij kinderen, heb ik dit verhaal geschreven. 

Het is woensdag.  Het wordt vandaag een leuke dag. Bas wordt wakker en heeft zin om naar school te gaan. Dit keer hoeft mama hem niet twee keer te vragen om op te staan. Voordat mama kan zeggen: ‘Bas heb je je kleren al aangetrokken’,  komt Bas al aangekleed  de trap af naar beneden en gaat naar de keuken om te ontbijten.

Het wordt vandaag een leuke dag, want Bas gaat op school iets knutselen voor vaderdag. En Bas houdt van knutselen.  Veel leuker dan taal en rekenen en lezen.  Lezen vindt Bas best wel moeilijk. Sommige woorden kent Bas nog niet zo goed en van sommige woorden kan Bas geen plaatje maken in zijn hoofd.  Als Bas het woordje trein leest, dan ziet hij meteen een trein voor zich in zijn hoofd.  Maar van het woordje, nu of straks kan Bas niet makkelijk een plaatje maken in zijn hoofd. 

‘Bas?’, vraagt mama. ‘Eet je je boterham wel op straks komen we te laat?’

‘Ojee!’, denkt Bas.  Want hij maakt zich zorgen.  Wat bedoelt mama met straks?  Hoeveel tijd is er nog voordat we naar school gaan?
Misschien is de bel al gegaan en wordt de juf boos en heb ik niet genoeg tijd om mijn vaderdag cadeautje te knutselen. Bas merkt dat door alle gedachten in zijn hoofd hij een beetje onrustig wordt en hij laat per ongeluk zijn beker melk vallen.  Gelukkig zat er nog maar een beetje melk in de beker en pakt mama snel een doekje om de tafel weer schoon te maken. ‘Waar was je met je aandacht Bas? ’, vraagt mama. ‘Was je in gedachten al aan het bedenken wat je voor vaderdag wilt gaan maken?’

Juf had vorige week al uitgelegd, dat ze voor vaderdag een mooi fotolijstje gaan maken met een zelfgemaakte tekening erin.  Bas kreeg tijdens het ontbijt een mooi plaatje in zijn hoofd van een tekening,  die hij wilde maken voor in het fotolijstje.

Eenmaal op school probeerde Bas de tekening, die hij in zijn hoofd had, op papier te zetten. Maar Bas vond het niet makkelijk om het plaatje,  op papier te krijgen.  Hij voelde zich ‘Ojee!’  En voelde dat in zijn hoofd en ook een beetje in zijn lichaam. Hij kon er geen woorden voor vinden.   Hij stopte met tekenen. Juf Noor kwam bij de tafel van Bas staan en zag dat Bas gestopt was met tekenen.  ‘ Bas,  ik merk dat je je Ojee voelt’. ‘Ik zie aan je gezicht dat er wat is.’  ‘Volgens mij drijven er sombere wolken boven je hoofd’.   ‘Kan ik je helpen?’

Bas gaf geen antwoord. Hij bleef stil en keek heel erg boos en hield zijn hoofd naar beneden. Juf snapte er niks van.  ‘Je hebt al een mooie tekening gemaakt,  zie ik’, zei juf Noor. Bas bleef boos kijken en kon geen woorden vinden om te zeggen wat er nu aan de hand was.

Juf Noor, die zelf ook vaak plaatjes in haar hoofd heeft,  kreeg opeens een idee.

‘Bas, kan het zijn dat het plaatje in je hoofd, anders  is,  dan de tekening die je nu hebt gemaakt?’

‘Misschien is het wel heel moeilijk om precies hetzelfde plaatje te tekenen. Zou het kunnen, dat je je daarom  Ojee voelt?’  Bas keek op. Eindelijk een juf die hem begrijpt.

‘Ik heb een goed idee’, zei juf Noor. We pakken in gedachten  een fototoestel.  We maken nu met dit fototoestel een  foto  van het plaatje in je hoofd. Nu gaan we de foto in gedachten uitprinten en gaan we de foto verscheuren en in de prullenbak stoppen.  Het plaatje was te moeilijk om in werkelijkheid te tekenen.  En daarom gooien we het weg.

Nadat Bas in gedachten de foto had verscheurd, merkte hij dat het rustiger werd in zijn hoofd. Het moeilijke plaatje in zijn hoofd was weg. Nu kon hij de tekening rustig afmaken .

Die juf Noor toch! Wat heeft ze Bas goed kunnen helpen en zo werd  het cadeau  voor vaderdag toch een succes!

Hoogsensitieve kinderen en hun denktalent

Een van de kwaliteiten van sensitieve kinderen is, dat ze veel nadenken over wat ze ervaren en beleven. Ze filosoferen graag en reflecteren op wat ze horen, zien en voelen. Deze kinderen hebben een grote behoefte om na te denken over gevoelens, gebeurtenissen. Ze zijn nieuwsgierig en willen weten, hoe dingen gaan in het leven. Zo krijg je bovendien een goed overzicht.

Een mooi filmpje, dat laat zien hoe een kind in het leven kan staan en zich op jonge leeftijd al veel afvraagt, is het filmpje van de jongen Antonio, die geen inktvis wil eten.

Leven………. Volgens 3,5 jarige Luiz Antonio

Dit jongetje beseft zich dat de inktvis op zijn bord, afkomstig is van een levend dier en vindt het zielig dat dieren worden doodgemaakt om opgegeten te worden. 

Van kwaliteit naar valkuil

Sensitieve  kinderen die veel nadenken over wat ze beleven en ervaren en over zintuigen beschikken die heel verfijnd kunnen waarnemen en voelen, kunnen zich ook zorgen gaan maken en zich bang voelen.  Kinderen maken elke dag veel dingen mee die ze nog niet begrijpen. Op 6 jarige leeftijd maken kinderen een duidelijke sprong door in hun ontwikkeling. Die sprong houdt in dat kinderen beter in staat zijn fantasie te onderscheiden van de werkelijkheid en steeds beter logisch gaan redeneren. Aan de ene kant betekent dit dat angsten gaan verdwijnen, spoken bestaan niet. Maar hun voorstellingsvermogen wordt groter. Ze gaan steeds beter beseffen wat er zou kunnen gebeuren. Zeker de sensitieve kinderen hebben als kwaliteit, dat hun inbeeldingsvermogen sterk is. Deze kinderen maken zich dan ook sneller zorgen. Als je ouders ruzie maken, kun je je als kind af gaan vragen of ze nu ook gaan scheiden, net als kortgeleden de ouders van je beste vriend.

Piekerfabriek

Als je je zorgen maakt, dan ga je zitten piekeren. Piekeren is heel ingespannen en overmatig denken.  Piekeren kost veel energie en kan moe maken. Vaak zijn we ons niet bewust dat we overal gedachten, meningen, oordelen of twijfels over hebben. We denken dat we met piekeren iets op kunnen lossen, maar dat is een misvatting. Door je bewust te worden van je gedachten, kun je leren om zelf invloed uit te oefenen.  Eline Snel, heeft in haar boek ‘stilzitten als een kikker’,  een prachtige manier beschreven hoe je, je gedachten kunt observeren en  je hoofd weer leeg kunt maken.

Piekerdoosje

Bij kinderen die het fijn vinden om met hun handen bezig te zijn, kan een mooi en zelf gemaakt en versierd piekerdoosje handig zijn. Vóór het slapen neem je nog even de tijd om te vragen of je kind nog ergens mee zit. Zijn er zorgen, dingen waar hij zich druk over maakt. Door er nog even aan te denken (in plaats van er niet aan te denken) wordt duidelijk waar het over gaat. Precies deze gedachten kunnen in dit doosje gestopt worden. Dekseltje open, zorgen erin, dekseltje weer dicht. Ergens op een plank in de kamer kan je kind zo naar het doosje met piekergedachten kijken. Van een afstandje, zodat het kan zien dat ze niet meer in zijn hoofd zitten.

Zorgeloos op vakantie met je hoogsensitieve kind

Vakantie is voor de meeste mensen  lekker even tot rust komen, niks hoeven, niet op de klok hoeven kijken. Doen waar je zin in hebt. Nieuwe omgeving verkennen. Maar soms is met vakantie gaan met je hoogsensitieve kind verre van relaxt. Voor deze kinderen kan vakantie ook veel stress opleveren.

Weg uit de vertrouwde omgeving

Met vakantie gaan betekent vaak een nieuwe omgeving. Je slaapt in een ander bed, het ruikt er anders. De temperatuur kan anders zijn, nieuwe mensen om je heen, vreemde taal.  Andere sfeer, ander eten. De geur van zonnebrand. Al die nieuwe prikkels kunnen stress opleveren. Hieronder een aantal tips, hoe je je kind het best kunt begeleiden en wat je kunt doen om zorgeloos te kunnen genieten van je vakantie met je gezin.

Laat je kind meehelpen voorbereiden

Bereid je kind goed voor op de vakantie. Leg zoveel mogelijk uit wat jullie gaan doen. Laat foto’s zien, waar jullie gaan slapen. Laat je kind een eigen rugtas inpakken, met spulletjes van thuis. Zeg dat het kind deze spulletjes op zijn kamer of in de tent om zich heen mag hebben. Maak een aftelschema. Hoeveel nachtjes duurt het nog voordat we gaan?

Frisse buitenlucht tijdens de reis

Het kan zijn dat je lange autorit voor de boeg hebt met je hoogsensitieve kind. Zorg dan voor voldoende pauzes onderweg, dat je kind even de auto uit kan om frisse lucht op te snuiven. Even een rondje rennen om de auto helpt ook. Met z’n allen opgepakt in de auto, vaak nog met stress en vermoeidheid van het werk in het hoofd. Kortaf of geërgerd reageren als de kinderen op de achterbank zitten te klieren. Iedereen van ons maakt dit mee. Bedenk dat je sensitieve kind extra gevoelig is voor sfeer en de manier waarop je reageert. Alles wat je zegt komt diep binnen en het kind voelt zich persoonlijk geraakt. “Houden papa en mama nog wel van me”, zullen ze denken na de zoveelste snauw naar de achterbank. Benoem, dat je een beetje kortaf bent, omdat je nog moe bent van je werk en toe bent aan vakantie.               

Een eigen veilige nestje creëren

Ga je kamperen of naar een huisje, zorg er dan voor dat je kind een eigen vertrouwd nestje kan creëren. Besteed aandacht aan de plek waar je kind slaapt.  Neem de tijd om je vakantieverblijf te verkennen en neem de tijd om de plek waar je kind slaapt in te richten. Een plekje vinden naast het bed om eigen spulletjes neer te zetten. Meegenomen knuffels of speelgoed van thuis kan al veel veiligheid bieden. Ook kan het bijvoorbeeld helpen om een eigen kussen van thuis mee te nemen.  Uit eigen ervaring weet ik dat onze vakantietrip in een camper door Amerika, de minst stressvolle vakantie is geweest. Wat een voordeel kan het zijn om je eigen bed (je eigen nestje) altijd bij je te hebben, als je uitstapjes maakt.

De tijd nemen om te wennen

Je kunt je voorstellen dat als je veel ziet, hoort, ruikt en proeft en alle indrukken intensief beleeft,  je ook meer tijd nodig hebt om te wennen aan die nieuwe omgeving. Gun je kind die tijd, en gebruik de eerste dagen om lekker de rust te vinden rondom je vakantieverblijf. Lekker zwemmen en spelletjes spelen is eigenlijk al genoeg.  

Leg veel uit en besteed positieve aandacht aan je kind

Veel ouders hebben tijdens de vakantie behoefte om ook even zelf tot rust te komen en niet iedere keer aandacht te hoeven geven aan hun kind. Zeker de eerste dagen heeft je sensitieve kind juist een beetje extra aandacht nodig en positieve bevestiging om te kunnen wennen aan de nieuwe omgeving.  Reageert je kind niet zo enthousiast als jij, geef het kind de tijd en de ruimte. Het krijgt dan vertrouwen dat het oké is om eerst rond te kijken. Geef complimenten over hoe je kind iets aanpakt. “Wat deed je dat goed”. We wisten niet of we de trein gingen halen, en jij hielp heel goed mee door rustig te blijven.” 

Ontspannen uit eten gaan

Even lekker ergens gaan eten, wat ouders vaak een groot feest vinden in de vakantie, kan voor hoogsensitieve kinderen stress opleveren. Het is soms moeilijk te begrijpen waarom je kind zoveel stress heeft en jou stress bezorgd als je lekker op een terrasje zit of in een restaurant. Een hoogsensitief kind zit aan tafel en probeert zich een voorstelling te maken van het eten. “Wat ga ik eten, hoe ziet het eruit? Vind ik het wel lekker, de stoel waarop ik zit is te laag, ik heb het warm, Ik weet niet wat ik moet kiezen. Ik heb nu honger en kan niet wachten op het eten.”  Allemaal gedachten, gevoelens en prikkels uit de omgeving komen binnen en veroorzaken het onrustige gestreste gevoel. Daarnaast zit het terras vaak vol met andere mensen. Je kind is dan onbewust verbonden met alles wat om hem heen gebeurt. Laat je kind lekker kleuren in het restaurant,  daarmee  verleg je de focus en kan het zijn aandacht meer bij zichzelf houden en heeft het minder last van de drukte om zich heen.  Als je uit eten gaat, respecteer dan het gevoel van je kind. “Ik snap wel dat je honger hebt, maar het duurt even voordat het eten er is.” Geef bijvoorbeeld voordat je uit eten gaat, je kind even een boterham of een kopje soep. Dan is de eerste honger verdwenen en houd je kind het makkelijker vol.

Gedoceerd activiteiten ondernemen

Je kind heeft baat bij structuur en duidelijkheid. Als je een activiteit gaat ondernemen, bereid je kind dan zo goed mogelijk voor. Je kunt laten zien op foto’s of filmpjes hoe de activiteit eruit zal gaan zien. Hoe laat jullie weggaan, waar jullie naar toe gaan. Laat dit zien op een kaart bijvoorbeeld. Leg ook uit dat je niet precies weet of het helemaal zo zal gaan als je verwacht. Sensitieve kinderen proberen in hun hoofd een beeld te krijgen van de te ondernemen activiteit. Ze maken een voorstelling hoe het zal zijn. Gebruikmakend van ervaringen die ze al eerder hebben meegemaakt. Wees dus niet verbaasd, als je kind boos wordt ter plaatse of uit zijn doen raakt. Hoogstwaarschijnlijk komt dit doordat de werkelijkheid anders verloopt dan het kind zich had voorgesteld en dat kan stress opleveren. Je kunt dan het beste je kind daarin erkenning geven. Klopt het dan het anders is, dan je je had voorgesteld? “Ik snap dat  het vervelend voelt, en dat is oké. Soms loopt het anders dan je had verwacht, maar het kan toch leuk zijn.”  

Veel vakantieplezier toegewenst!

Mag een kind gewoon 'zijn' ?

“Tegenwoordig is het bijna aan de orde van de dag; concentratieproblemen bij jonge kinderen, die dan al snel de diagnose ADHD opgeplakt krijgen met de bijbehorende pillen er achteraan. In de liefdevol gemaakte film ‘Brammetje Baas’ wordt dit zeer actuele thema aangesneden zonder dat er met etiketten wordt geplakt en het laat zien hoe belangrijk het is dat kinderen de ruimte moeten krijgen voor hun eigenheid en zoveel als mogelijk zichzelf moeten kunnen zijn om evenwichtig op te kunnen groeien. “

Deze recensie las ik laatst over de kinderfilm “Brammetje Baas”.  Heel treffend en echt een aanrader, ook voor alle ouders van sensitieve kinderen. Want hoe vaak plakken we niet een etiket op een kind. Als je kind even uit de pas loopt, niet meekomt in het huidige onderwijssysteem, dan wordt je kind gezien als een probleem en wordt er niet gekeken naar eventuele tekortkomingen van het systeem.

Levendige fantasie

Brammetje, de hoofdrolspeler van de film, heeft een levendige fantasie en is een echte avonturier, uitvinder en gek op nieuwe woorden. Zijn hersenen staan nooit stil en bij alles wat hij ziet fantaseert hij en denkt hij verder dan de andere kinderen. Hij is leergierig en heeft al allerlei gedachten over wat hij allemaal gaat leren in groep 3. Hij heeft er in zijn hoofd al een beeld bij gemaakt.  Echter behalve zijn hersenen, moeten zijn benen ook altijd bewegen en dat vindt zijn meester niet makkelijk. Na veel gestrubbel  tussen leerkracht en ouders, komt er uiteindelijk een nieuwe meester, die het jongetje wel begrijpt en hem aanspreekt op zijn kwaliteiten,  zodat zijn schooltijd een fijne tijd wordt en hij mag zijn wie hij is.

Visueel ingesteld

Brammetje is sterk visueel ingesteld. Veel sensitieve en/of hoogbegaafde kinderen en kinderen met adhd, add, zullen zich herkennen in de hoofdrolspeler. Deze kinderen denken vaak in beelden en ieder beeld roept weer een associatie op. Je kunt je voorstellen, dat het dan ook lastig is om je aandacht er soms bij te houden in de klas.

(Hoog)sensitieve kinderen

Hoogsensitieve kinderen hebben een verfijnd zenuwstelsel en krijgen veel prikkels te verwerken van hun omgeving.  Hierdoor kunnen ze vaak met hun aandacht verspringen, kunnen zich slecht concentreren in de klas of hebben moeite iets af te maken.  Of  ze zijn juist stil, en vinden het moeilijk om vriendjes te maken. Soms voelen ze zich boos, terwijl ze dat helemaal niet willen. Of ze slapen slecht en voelen zich moe.  Er gaat veel om in de hoofden van deze kinderen. Sensitieve kinderen reageren vanuit hun gevoel. Een prikkel leidt tot een fysieke sensatie, vaak onbewust. Het is belangrijk dat deze kinderen leren benoemen wat ze ervaren. 

Ik ben oké cursus voor (hoog) sensitieve kinderen

Bureau coaching kitchen biedt een praktische cursus aan voor (hoog)sensitieve kinderen. Geen cursus waarin een etiket wordt geplakt op het kind. In deze cursus leren de kinderen er te mogen zijn. Het is niet de bedoeling om het kind te veranderen, maar er wordt een veilige sfeer gecreëerd met een vaste structuur en duidelijke communicatie.  Dit maakt dat de kinderen weten wat er van ze wordt verwacht.  De talenten van deze kinderen worden aangesproken en op deze manier leren de kinderen te reflecteren op zichzelf. Tijdens de cursus gaan ze luisteren naar verhalen, knutselen, handige oplossingen verzinnen, als onverwachte dingen gebeuren, ze leren zich te ontspannen waardoor ze weer beter kunnen opletten in de klas.

Bureau coaching Kitchen is aangesloten bij Stichting Wijze moeders, die de cursus heeft ontwikkeld en organiseert de ´ik ben ok`, cursus in huiselijke sfeer.  Voor meer informatie over cursusdata kun je contact opnemen met Coaching Kitchen, Clarien Tinbergen: 06-47520379

Nieuw boek over Beelddenken

Schrijfster: Tineke Verdoes, 2013

Denken in beelden

Ben je goed in het verzinnen van nieuwe dingen? Heb je moeite met het vertellen van een verhaal in de juiste volgorde? Heb je veel fantasie en verzin je makkelijk een oplossing voor een probleem?

Maak je veel fouten bij spelling? Ben je snel afgeleid en haal je getallen door elkaar? Voel je dingen goed aan? Dan kan het zijn dat je in beelden denkt.

Om meer van jezelf te snappen is het handig om te weten welke hersenhelft je het meest gebruikt. Als je in beelden denkt begin je met de rechterhersenhelft. En wanneer je woorden nodig hebt om je beeld te beschrijven, ga je de linkerhersenhelft gebruiken. In Denken in beelden kun je lezen hoe dat werkt in je hersenen, wat er gebeurt wanneer het gebeurt en waarom het gebeurt.

Met de voorbeelden en opdrachten in dit boek kun je samen met je ouders en de leerkracht ontdekken hoe het bij jou werkt, wat je sterke kanten zijn en hoe je die nog beter kunt gebruiken. Het richt zich op jouw talent beelddenken.

Tineke Verdoes, leerkracht en remedial teacher in het speciaal onderwijs, schrijft in haar voorwoord, dat ze zelf ook in beelden denkt en met dit boek wil bereiken, dat kinderen die in beelden denken zich begrepen voelen door hun omgeving. Tineke legt op een begrijpelijke manier uit hoe beelddenkers in het leven staan, hoe ze dingen leren en waar deze kinderen tegenaan lopen, wat het leven van een beelddenker makkelijker kan maken en hoe je als volwassene daar mee om kunt gaan. Dit is niet alleen een leesboek, maar ook een doe boek. De combinatie van informatie op kindniveau en tips voor school maken van deze uitgave een waardevol instrument dat kinderen meer zelfvertrouwen kan geven.

.

Denken in beelden tegenover denken in taal

In haar boek legt Tineke Verdoes het verschil uit tussen denken in taal en denken in beelden. “Timo van 11 jaar tekent wat er tijdens een les in zijn hoofd gebeurt. Met woorden legt hij het zo uit: “Wanneer ik het woord ‘boom’ hoor, dan zie ik in mijn hoofd een boom met appels. Ik heb namelijk plaatjes in mijn hoofd”. Kinderen zoals Timo die in beelden denken hebben plaatjes in hun hoofd. Dit zijn geen stilstaande plaatjes. Het zijn plaatjes die kunnen bewegen, kunnen veranderen. De plaatjes zijn bovendien verbonden met geuren, geluiden en smaak.

Een baby is voor 100% een beelddenker. Alle jonge kinderen denken voornamelijk in beelden. Vanaf groep 3 maken de kinderen een omslag naar taaldenken.

Veel kinderen groeien over beelddenken heen en leren hun linker hersenhelft te gebruiken. Ze maken steeds makkelijker overgangen van de rechterkant naar de linkerkant om stappen plannen  te maken, hun ervaringen te benoemen en hun eigen gedrag te structureren. Hun zelfbewustzijn ontwikkelt zich door de twee hersenhelften steeds beter te laten samenwerken. Een kleine groep ongeveer 5% blijft in beelden denken. De rechterhersenhelft blijft dominant. De linkerhersenhelft kan een achterstand gaan vertonen. Dit hoeft niet.

Sterke kanten van beelddenkers

Tineke laat in haar boek beelddenkers aan het woord. Zo vertelt ze over de sterke kanten van beelddenker Sofie. Sofie is een beelddenker. Haar rechterhersenhelft is haar sterke kant.

• Ze is creatief in het verzinnen van nieuwe dingen
• Ze tekent en knutselt graag
• Ze voel dingen goed aan.
• Ze is een doorzetter
• Ze vindt het leuk om over verschillende dingen iets te weten
• Ze ziet ineens een oplossing voor iets waar anderen al heel lang over nadenken
• Ze is origineel
• Ze heeft veel fantasie
• Ze zorgt voor anderen, omdat ze intuïtief begrijpt wat er om haar heen gebeurt.

Beelddenken en Hoogsensitiviteit

Sommige hoogsensitieve kinderen denken in beelden. Kinderen tot een leeftijd van 8 jaar zijn echte beelddenkers. Hoogsensitieve kinderen willen dit op de een of andere manier graag behouden. In het onderwijs komen ze dan vaak in de problemen omdat het onderwijs erg verbaal is ingericht. Daarom is het ook zo belangrijk dat leerkrachten kennis hebben van hoogsensitiviteit en manieren leren zodat zij kinderen kunnen ondersteunen in hun wijze van de wereld zien en leren. Bron: Sylvia van Zoeren

Hoe kun je een beelddenker herkennen?

1. Beelddenkers begrenzen zich vaak door hardop te praten, of hardop te tellen.
2. Kinderen die in beelden denken hebben vaak meer tijd nodig, om hun werk af te krijgen.
3. Beelddenkers kunnen dromerig overkomen. Als het kind goed is in associëren, maakt het een heel verhaal bij de eerste woorden en luistert vaak niet meer naar de rest van de instructie.
4. Een veel gehoorde opmerking van beeldenkende kinderen is: “Ik ben vaak als laatste klaar”. Deze kinderen raden vaak wat ze moeten doen in de les. Als de meester uitlegt wat er moet gebeuren.
5. Kinderen die beelddenken en een verhaal vertellen gebruiken vaak hun handen om het verhaal te ondersteunen.
6. Vaak gebruiken beelddenkers kleurrijke taal. Een beelddenker is ook te herkennen aan zijn woordgebruik: “Ik bekijk het van een hele andere kant”, of ik zie het zo”.
7. Ook de wijdlopigheid in de manier van praten is kenmerkend voor een beelddenker.
8. Een leerkracht in de klas is erbij gebaat, om goed naar de oogbeweging van een beelddenkend kind te kijken. Een kind dat naar boven kijkt met zijn ogen is nog bezig om het antwoord te bedenken. Eerst zoekt het kind naar een beeld en pas daarna probeert het woorden te vinden. Let dus op dat je niet teveel tegelijk vraagt en wacht me het stellen van de volgende vraag als het kind je weer aankijkt.

Hoe kun je beeldenkers helpen?

Daag ze uit om meer te doen in plaats van te vertellen. Sluit aan bij hun manier van denken. Geef complimenten en focus op wat het kind wel kan. In het boek Denken in Beelden van Tineke Verdoes vind je meer tips voor ouders en leerkrachten.

Wetenschappelijk Onderzoek naar Beelddenken.

Voor meer informatie over beelddenken en recent wetenschappelijk onderzoek: http://www.beeldenbrein.nl

Nathalie heeft stress!

Veel sensitieve kinderen ervaren een gevoel van stress, als ze overprikkeld zijn. Stress maakt, dat kinderen niet meer kunnen nadenken. Het emotionele brein wordt actief en primaire emoties als bang zijn, boos zijn, verdrietig zijn hebben dan ruim baan. Als je druk en zenuwachtig bent, heb je stress. Als je stress hebt dan worden je spieren in je lichaam hard en voel je je : oh jee! Maar je kunt je spieren ook weer zacht en ontspannen maken en dan voel je je weer: oké.

Vanaf een jaar of 7 zijn kinderen in staat om zelf handige oplossingen te verzinnen, als ze een gevoel van stress ervaren. Luister maar naar het onderstaande verhaal.

Nathalie klimt op de stressladder en leert iets los te laten.

Nathalie ligt in bed. ze is klaar wakker. Het was erg druk vandaag. 

De kinderen in de klas hebben allemaal hard gewerkt en ze werden steeds drukker.

Het was ook wel leuk, want soms hadden ze erg veel plezier met elkaar. Juf vertelde na het speelkwartier  een prachtig verhaal en ze deed af en toe even met de klas een leuke oefening, in de knoop/uit de knoop.  “Om de kinderen bij de les te houden”, zei ze.  Na de middagpauze vertelde juf nog een mooi verhaal. Terwijl ze luisterden mochten de kinderen zich lekker ontspannen. Maar omdat ze zo op elkaar zaten te letten, en Bart en Martijn begonnen te keten, werd het weer druk om ze heen. Ontspannen was er dus niet echt bij, had juf gezegd. 

Nathalie voelt zich naar en denkt allerlei Oh jee! gedachten, als ze er aan terug denkt. Die arme juf. Nu kon ze niet eens vertellen wat ze de kinderen had willen vertellen. Kon ze juf maar helpen. Nathalie had erg haar best gedaan en geprobeerd om Martijn en Bart weer rustig te krijgen. Ze had eerst streng naar ze gekeken. Maar het leek er op dat, dat niet hielp.  Toen had ze geprobeerd ze weer rustig te maken door steeds een vraag te stellen aan ze en er zo voor te zorgen dat ze weer rustig aan het werk gingen.  Met een schuin oog had ze steeds naar juf gekeken, die blosjes kreeg op haar wangen van de inspanning.

Juf leek het steeds warmer te krijgen en hoe warmer juf er uit zag, hoe meer Nathalie haar best deed om alles weer goed te krijgen.

Pfff!

Nathalie gaat rechtop zitten in bed. Slapen lukt toch niet.

In haar hele lichaam voelt ze onrust. Alsof er overal prikkeltjes zitten. Ze kan echt niet rustig liggen.

Ze knipt het lampje aan.  Ze voelt haar keel een beetje verkrampen, alsof ze niet zo goed adem kan halen. Dan begint ze te huilen. Waar komen die tranen nou vandaan? Eerst was ze helemaal niet verdrietig.  En nu voelt ze hoe haar lichaam begint te schokken en de tranen stromen over haar gezicht.

Mama komt gauw naar haar kamer.

‘Lieverd! Wat is er?’ zegt mama geschrokken. Ze legt haar armen om Nathalie heen en wiegt haar een beetje heen en weer.

‘Rustig maar weer!’.

Als Nathalie rustig is geworden, pakt mama haar in de deken en neemt haar nog even mee naar beneden. Voorzichtig loopt Nathalie de trap af. Warme melk maar. Met honing!

Als ze later even napraten over de dag, merkt mama op dat Nathalie wel erg behulpzaam is geweest. Ze wilde juf ook zo graag helpen!

‘Je klom steeds hoger op de stressladder, hoe meer je je best deed voor juf hoe hoger je kwam! En in je bed kon je helemaal niet meer rustig blijven, je lichaam was zo druk geworden dat je je heel naar voelde! Lieverd, Juf kan heel goed voor zichzelf zorgen. De grote mensen kunnen dat echt hoor!  Zal je het de volgende keer proberen om het los te laten?’ zegt mama.

Nathalie knikt. Ze snapt het nu ook een beetje beter. Ze deed zo erg haar best voor juf dat ze heel zenuwachtig werd.  Daardoor kon ze niet slapen en moest ze zo huilen.

‘Waar denk jij aan als ik het woordje loslaten gebruik?’ vroeg mama.

Nathalie denkt even na. ‘Aan een luchtballon?’ Toevallig had ze die week er een gezien in de lucht.  Hij was zo dichtbij de aarde gekomen dat ze de mensen had kunnen zien in de mand van de ballon.

Mama glimlacht. ‘Goed idee! Weet je, als je nu de volgende keer merkt dat je weer zo je best wilt doen om de rust in de klas te bewaren, doe dan maar alsof je even opstijgt in de luchtballon en alsof je van een afstandje kijkt naar wat er gebeurt in de klas! Zo laat je het los!’

Nathalie ziet het helemaal voor zich! ‘Daarna moet ik wel weer landen mama! Ik kan natuurlijk geen sommen maken als ik in de lucht hang!’

Ze lachen nog als ze weer naar boven lopen. Even later ligt Nathalie heerlijk te slapen.

In de ik ben oké cursus voor (hoog) sensitieve kinderen werk ik ook met dit verhaal en gaan de kinderen hun eigen stressladder knutselen.

Voor meer informatie over de ik ben oké cursus verwijs ik je naar mijn website: http://www.coachingkitchen.nl/trainingen.html#ok

Nieuw Kinderboek Haas en Dientje

Een aanrader voor sensitieve kinderen
Voorlezen, lezen, nadoen en hardop denken doe je met dit boek
voor kinderen vanaf 5 jaar

Schrijfster:  Dorien van Vlijmen met Illustraties van Marion Vrijburg. 

Uitgever: Mescolanza, eerste druk 2012

De thema’s in dit boek

Met name sensitieve kinderen hebben de neiging om zich eerder zorgen te maken. Ze denken, voelen en beleven veel. Er gaat veel om in de hoofden van deze kinderen. Dit nieuwe kinderboek is een aanwinst voor ouders, die hun kind graag wat extra ondersteuning willen bieden

Op een luchtige manier, laat Dorien van Vlijmen, de schrijfster van dit kinderboek,  zien dat kinderen in staat zijn om zelf oplossingen te verzinnen voor alledaagse dingen, zoals angst om in het donker te gaan slapen, pesten en jaloezie. Maar ook hoe je er zelf voor kunt zorgen, dat je blij wordt. En wat je kunt doen als je moe bent. Dan heb je energie nodig. Maar wat is dat en waar haal je dat vandaan?  Sensitieve kinderen zullen zich herkennen in Haas en Dientje. Het is leuk en grappig geschreven en de illustraties van Marion Vrijburg spreken tot de verbeelding

Haas en Dientje. Het Meer van …wàt!

Haas is een Haas en Dientje is zijn beste vriendinnetje. Samen hebben zij een grote vriendenkring met wie zij van alles beleven en bepraten. Haas heeft grote oren, waarmee hij goed kan horen. Zijn holletje, waarin hij woont is zijn veilige plek. Het is er schoon, netjes en heerlijk warm. In dit holletje voelt Haas zich fijn

De stemmen in je hoofd, naar welke luister je?

We herkennen allemaal de verschillende stemmen in ons hoofd. We hebben allemaal verschillende kanten in onszelf, die op een andere manier naar de wereld kijken. Ook kinderen hebben deze stemmetjes, maar naar welke luister je?

De stemmetjes (wezentjes) van Haas

Haas heeft altijd twee wezentjes bij zich. Dippe de Denker en Madelief het Engeltje. Dippe maakt zich gauw zorgen en is vaak bang. Je herkent hem aan zijn paarse truitje en hij heeft 3 pieker-de piek-haartjes boven op zijn hoofd.  Maar hij zorgt er wel voor dat Haas ook goed blijft nadenken in zijn leven. En dat is ook heel belangrijk! Dus Haas is ook wel blij met Dippe. Madeliefje, het Engeltje dat altijd bij Haas is geeft hem veel goede raad en zorgt vaak voor een blij gevoel. Samen met Haas helpt ze zo ook een heleboel andere vriendjes en vriendinnetjes.

Haas en Dientje wandelen in dit boekje samen naar het Meer. Het Meer waar opa Haas, altijd over vertelde. Op weg daarnaartoe komen ze allemaal nieuwe vriendjes tegen en ontdekken ze hoe mooi het Meer van energie is en leren ze wat er met je gebeurt als je net als het meer veel energie hebt. 

Het boek is verkrijgbaar bij verschillende boekhandels, ook online. 

Veel leesplezier!