Knutselen voor vaderdag!

In mijn praktijk kom ik regelmatig kinderen tegen, die het lastig vinden, als iets anders loopt dan ze in hun hoofd hebben. Vaak kloppen de plaatjes in hun hoofd niet met de realiteit. Geïnspireerd door mijn collega Tineke Verdoes, schrijfster van boeken over beelddenken bij kinderen, heb ik dit verhaal geschreven. 

Het is woensdag.  Het wordt vandaag een leuke dag. Bas wordt wakker en heeft zin om naar school te gaan. Dit keer hoeft mama hem niet twee keer te vragen om op te staan. Voordat mama kan zeggen: ‘Bas heb je je kleren al aangetrokken’,  komt Bas al aangekleed  de trap af naar beneden en gaat naar de keuken om te ontbijten.

Het wordt vandaag een leuke dag, want Bas gaat op school iets knutselen voor vaderdag. En Bas houdt van knutselen.  Veel leuker dan taal en rekenen en lezen.  Lezen vindt Bas best wel moeilijk. Sommige woorden kent Bas nog niet zo goed en van sommige woorden kan Bas geen plaatje maken in zijn hoofd.  Als Bas het woordje trein leest, dan ziet hij meteen een trein voor zich in zijn hoofd.  Maar van het woordje, nu of straks kan Bas niet makkelijk een plaatje maken in zijn hoofd. 

‘Bas?’, vraagt mama. ‘Eet je je boterham wel op straks komen we te laat?’

‘Ojee!’, denkt Bas.  Want hij maakt zich zorgen.  Wat bedoelt mama met straks?  Hoeveel tijd is er nog voordat we naar school gaan?
Misschien is de bel al gegaan en wordt de juf boos en heb ik niet genoeg tijd om mijn vaderdag cadeautje te knutselen. Bas merkt dat door alle gedachten in zijn hoofd hij een beetje onrustig wordt en hij laat per ongeluk zijn beker melk vallen.  Gelukkig zat er nog maar een beetje melk in de beker en pakt mama snel een doekje om de tafel weer schoon te maken. ‘Waar was je met je aandacht Bas? ’, vraagt mama. ‘Was je in gedachten al aan het bedenken wat je voor vaderdag wilt gaan maken?’

Juf had vorige week al uitgelegd, dat ze voor vaderdag een mooi fotolijstje gaan maken met een zelfgemaakte tekening erin.  Bas kreeg tijdens het ontbijt een mooi plaatje in zijn hoofd van een tekening,  die hij wilde maken voor in het fotolijstje.

Eenmaal op school probeerde Bas de tekening, die hij in zijn hoofd had, op papier te zetten. Maar Bas vond het niet makkelijk om het plaatje,  op papier te krijgen.  Hij voelde zich ‘Ojee!’  En voelde dat in zijn hoofd en ook een beetje in zijn lichaam. Hij kon er geen woorden voor vinden.   Hij stopte met tekenen. Juf Noor kwam bij de tafel van Bas staan en zag dat Bas gestopt was met tekenen.  ‘ Bas,  ik merk dat je je Ojee voelt’. ‘Ik zie aan je gezicht dat er wat is.’  ‘Volgens mij drijven er sombere wolken boven je hoofd’.   ‘Kan ik je helpen?’

Bas gaf geen antwoord. Hij bleef stil en keek heel erg boos en hield zijn hoofd naar beneden. Juf snapte er niks van.  ‘Je hebt al een mooie tekening gemaakt,  zie ik’, zei juf Noor. Bas bleef boos kijken en kon geen woorden vinden om te zeggen wat er nu aan de hand was.

Juf Noor, die zelf ook vaak plaatjes in haar hoofd heeft,  kreeg opeens een idee.

‘Bas, kan het zijn dat het plaatje in je hoofd, anders  is,  dan de tekening die je nu hebt gemaakt?’

‘Misschien is het wel heel moeilijk om precies hetzelfde plaatje te tekenen. Zou het kunnen, dat je je daarom  Ojee voelt?’  Bas keek op. Eindelijk een juf die hem begrijpt.

‘Ik heb een goed idee’, zei juf Noor. We pakken in gedachten  een fototoestel.  We maken nu met dit fototoestel een  foto  van het plaatje in je hoofd. Nu gaan we de foto in gedachten uitprinten en gaan we de foto verscheuren en in de prullenbak stoppen.  Het plaatje was te moeilijk om in werkelijkheid te tekenen.  En daarom gooien we het weg.

Nadat Bas in gedachten de foto had verscheurd, merkte hij dat het rustiger werd in zijn hoofd. Het moeilijke plaatje in zijn hoofd was weg. Nu kon hij de tekening rustig afmaken .

Die juf Noor toch! Wat heeft ze Bas goed kunnen helpen en zo werd  het cadeau  voor vaderdag toch een succes!