donderdag 17 januari 2013

Nathalie heeft stress!



Veel sensitieve kinderen ervaren een gevoel van stress, als ze overprikkeld zijn. Stress maakt, dat kinderen niet meer kunnen nadenken. Het emotionele brein wordt actief en primaire emoties als bang zijn, boos zijn, verdrietig zijn hebben dan ruim baan. Als je druk en zenuwachtig bent, heb je stress. Als je stress hebt dan worden je spieren in je lichaam hard en voel je je : oh jee! Maar je kunt je spieren ook weer zacht en ontspannen maken en dan voel je je weer: oké.

Vanaf een jaar of 7 zijn kinderen in staat om zelf handige oplossingen te verzinnen, als ze een gevoel van stress ervaren. Luister maar naar het onderstaande verhaal.

Nathalie klimt op de stressladder en leert iets los te laten.

Nathalie ligt in bed. ze is klaar wakker. Het was erg druk vandaag. 
De kinderen in de klas hebben allemaal hard gewerkt en ze werden steeds drukker.
Het was ook wel leuk, want soms hadden ze erg veel plezier met elkaar. Juf vertelde na het speelkwartier  een prachtig verhaal en ze deed af en toe even met de klas een leuke oefening, in de knoop/uit de knoop.  “Om de kinderen bij de les te houden”, zei ze.  Na de middagpauze vertelde juf nog een mooi verhaal. Terwijl ze luisterden mochten de kinderen zich lekker ontspannen. Maar omdat ze zo op elkaar zaten te letten, en Bart en Martijn begonnen te keten, werd het weer druk om ze heen. Ontspannen was er dus niet echt bij, had juf gezegd. 
Nathalie voelt zich naar en denkt allerlei Oh jee! gedachten, als ze er aan terug denkt. Die arme juf. Nu kon ze niet eens vertellen wat ze de kinderen had willen vertellen. Kon ze juf maar helpen. Nathalie had erg haar best gedaan en geprobeerd om Martijn en Bart weer rustig te krijgen. Ze had eerst streng naar ze gekeken. Maar het leek er op dat, dat niet hielp.  Toen had ze geprobeerd ze weer rustig te maken door steeds een vraag te stellen aan ze en er zo voor te zorgen dat ze weer rustig aan het werk gingen.  Met een schuin oog had ze steeds naar juf gekeken, die blosjes kreeg op haar wangen van de inspanning.
Juf leek het steeds warmer te krijgen en hoe warmer juf er uit zag, hoe meer Nathalie haar best deed om alles weer goed te krijgen.
Pfff!
Nathalie gaat rechtop zitten in bed. Slapen lukt toch niet.
In haar hele lichaam voelt ze onrust. Alsof er overal prikkeltjes zitten. Ze kan echt niet rustig liggen.
Ze knipt het lampje aan.  Ze voelt haar keel een beetje verkrampen, alsof ze niet zo goed adem kan halen. Dan begint ze te huilen. Waar komen die tranen nou vandaan? Eerst was ze helemaal niet verdrietig.  En nu voelt ze hoe haar lichaam begint te schokken en de tranen stromen over haar gezicht.
Mama komt gauw naar haar kamer.
‘Lieverd! Wat is er?’ zegt mama geschrokken. Ze legt haar armen om Nathalie heen en wiegt haar een beetje heen en weer.
‘Rustig maar weer!’.
Als Nathalie rustig is geworden, pakt mama haar in de deken en neemt haar nog even mee naar beneden. Voorzichtig loopt Nathalie de trap af. Warme melk maar. Met honing!
Als ze later even napraten over de dag, merkt mama op dat Nathalie wel erg behulpzaam is geweest. Ze wilde juf ook zo graag helpen!

‘Je klom steeds hoger op de stressladder, hoe meer je je best deed voor juf hoe hoger je kwam! En in je bed kon je helemaal niet meer rustig blijven, je lichaam was zo druk geworden dat je je heel naar voelde! Lieverd, Juf kan heel goed voor zichzelf zorgen. De grote mensen kunnen dat echt hoor!  Zal je het de volgende keer proberen om het los te laten?’ zegt mama.
Nathalie knikt. Ze snapt het nu ook een beetje beter. Ze deed zo erg haar best voor juf dat ze heel zenuwachtig werd.  Daardoor kon ze niet slapen en moest ze zo huilen.




‘Waar denk jij aan als ik het woordje loslaten gebruik?’ vroeg mama.
Nathalie denkt even na. ‘Aan een luchtballon?’ Toevallig had ze die week er een gezien in de lucht.  Hij was zo dichtbij de aarde gekomen dat ze de mensen had kunnen zien in de mand van de ballon.
Mama glimlacht. ‘Goed idee! Weet je, als je nu de volgende keer merkt dat je weer zo je best wilt doen om de rust in de klas te bewaren, doe dan maar alsof je even opstijgt in de luchtballon en alsof je van een afstandje kijkt naar wat er gebeurt in de klas! Zo laat je het los!’
Nathalie ziet het helemaal voor zich! ‘Daarna moet ik wel weer landen mama! Ik kan natuurlijk geen sommen maken als ik in de lucht hang!’
Ze lachen nog als ze weer naar boven lopen. Even later ligt Nathalie heerlijk te slapen.

In de ik ben oké cursus voor (hoog) sensitieve kinderen werk ik ook met dit verhaal en gaan de kinderen hun eigen stressladder knutselen.

Voor meer informatie over de ik ben oké cursus verwijs ik je naar mijn website: http://www.coachingkitchen.nl/trainingen.html#ok